Εκδρομή στο εξοχικό της Μερέτες Μέρος 2ο

Η επόμενη μέρα κύλισε κάπως σαν τη προηγούμενη… πρωινό καφεδάκι με ένα άλλο παιχνιδάκι για συναρμολόγηση. Early breakfast. Δεν είχε κάτι πιο δύσκολο να μου δώσει, αλλά κρεμάσαμε το ντουλάπι που έφτιαξα χτες. Η Μ. το έβγαζε περήφανη φωτογραφίες βαφτίζοντας το  «το ντουλάπι της Αφροδίτης». Είπα να πάω να βάλω την υπογραφή μου σε μια γωνία αλλά δεν το έκανα.

«Είμαι πολύ περήφανη για ‘σένα Αφροδίτη, είναι πολύ ωραίο.» ναι, λες κι εγώ το σχεδίασα. Απλά το συναρμολόγησα.

«Πιάνουν τα χέρια σου.»…. Ναι, ότι πιάνουν πιάνουν…. Αυτό να λέγεται.

Πήρα το σεντονάκι μου και τα μαξιλάρια μου και πήγα να τηγανιστώ στην αυλή. Α, ξέχασα να πω πως εχτες κάηκα από τον ήλιο…. Από τη μια τσούζει, από την άλλη χαίρομαι που φεύγει η ασπρίλα από πάνω μου και αρχίζω και παιρνω χρώμα επιτέλους…. Τόσο άσπρη δε με έχω ξαναματαδεί.

Όταν η Μ. τελείωσε τις δουλειές της ετοιμαστήκαμε για τη βόλτα μας. Είπαμε να μη πάμε μακριά, να κάνουμε μια κοντινή γιατί έχουμε και να γυρίσουμε Όσλο. Είπαμε να φύγουμε μια λογική ώρα πχ 6….ε να μη φτάσουμε στης 12:00 στο Όσλο, αύριο έχουμε και  δουλειά.

Εκδρομή στο εξοχικό της Μερέτες (καλοκαίρι 2014)

Τον τελευταίο καιρό είχα έντονη επιθυμία να κάνω μια απόδραση κάπου εκτός Όσλο, οπουδήποτε να αδειάσει λίγο το κεφάλι μου. Ήθελα να βρεθώ στο βουνό, στη φύση.  Την προηγούμενη εβδομάδα έφευγε η σπιτονοικοκυρά μου για το εξοχικό της και πολύ τη ζήλεψα (με την καλή έννοια). Θυμήθηκα το πόσο ωραία είχαμε περάσει πέρσι που είχαμε πάει μαζί κι έλεγα αχ να μπορούσα να είχα άλλο ένα τέτοιο ταξιδάκι. Λένε πως  όταν επιθυμείς κάτι πολύ, συνωμοτεί το σύμπαν υπέρ σου. Ε αυτή τη φορά συνωμότησε…

Πάσχα στο Sykkiveln 2014

«Ψάχνοντας παλιές φωτογραφίες» όπως λέει και το τραγούδι βρήκα τις φωτογραφίες από την εκδρομή μου στο Sykkiveln το Πάσχα που μας πέρασε. Έχω φίλους εκεί και μιας και είχα 10 μέρες διακοπές τις πέρασα εκεί μαζί τους όπως και πέρσι.  Κάνοντας το γνωστό ελληνικό Πάσχα,  ψησταριά (ψησταριές για την ακρίβεια), μουσικούλα, μπύρες… Η γνωστή ελληνική κρεπάλη.

Brefing Part two

Που είχαμε μείνει; Το διάλειμμα της κηπουρικής εργασίας τελείωσε, ας συνεχίσω το γράψιμο.

Κάποια στιγμή το όνειρο που ζούσα έγινε εφιάλτης. Σα να ξύπνησα ξαφνικά και απότομα. Εκείνη την περίοδο ήταν η μητέρα μου εδώ. Ήταν η δεύτερη επίσκεψη της στο Όσλο μετά από ένα χρόνο και τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Πέρσι απολυμένη, άνεργη χωρίς να ξέρω που θα παν τα τέσσερα με τη ζωή μου στη Νορβηγία, φέτος ήμουν εργαζόμενη κι ωραία. Δεν είχε πολλές εξορμήσεις στη φύση γιατί εγώ μετά τη δουλειά ήμουν ράκος. Ένα καφεδάκι στο Akke brygge πίναμε μέχρι να ξεκουράσω λίγο τα πόδια μου, λίγη βόλτα στα πέριξ να πούμε ότι περπατήσαμε κι όλας. Κι εκείνη την είδα λίγο κουρασμένη. Ενώ πέρσι περπάταγε μαζί μου χιλιόμετρα, φέτος μου έλεγε πάμε πίσω κουράστηκα. Ή γέρασε ή το έκανε για μένα για να μη κουραστώ περισσότερο μιας και ήμουν ήδη κουρασμένη από τη δουλειά. Πάντως της έδωσα εντολή να πάει να κάνει μια γενική αίματος να το κοιτάξει.

Brefing

Είναι Ιούνιος και παρατήρησα ότι έχω πολύ καιρό να γράψω στο μπλογκ μου. Από τον Μάρτιο. Σχεδόν είχα ξεχάσει την ύπαρξη του. Ντροπή!  Από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα έχουν συμβεί πάρα πολλά.

Womens 30km World Cup at Cross country ski

Εχτές έλαβα πρόσκληση από έναν φίλο σκιέρ, τον Τζέιμς, να πάμε για σκι και παράλληλα να δούμε το παγκόσμιο κύπελλο cross country που θα γίνει στο frognesenter. Θα ξεκινούσαμε από τη λίμνη Sognsvann και θα ανεβαίναμε ως το Φρογκνερσεντερ.

-          Έχει χιόνι; Ρωτάω .

-          Ναι, έχει και έχουν ετοιμάσει τα μονοπάτια (περνάει μηχάνημα).

-          Τι κερί; Τον ρώτησα η αφελής γιατί την προηγούμενη εβδομάδα που πήγα έφαγα ήταν μιας και χρησιμοποίησα λάθος κερί.

-          Κlister (κόλλα). Έλα και θα σου βάλω εγώ.

Το σκι είναι μια περιπέτεια.

Δε μπορεί... κάποια στιγμή θα καταφέρω να επιστρέψω απο το σκι χωρις να νομίζω πως με εχουν βαρέσει 100 νοματαίοι. Με συνεχή προπόνηση κάποια στιγμή το σώμα μου θα συνηθισει. Βεβαια το παρακάνω κι εγώ. Κάνω 15-20 χλμ κάθε φορά.
Το προηγούμενο Σαββατο είχα πάει αλλου εκδρομη για σκι. Ενας γνωστος μου το διοργάνωσε και πήγα. Δε μπορω να πω οτι το ευχαριστήθηκα. Το μέρος υπέροχο αλλα η διαδρομή μάπα. Μονο ισωμα και ανηφόρα είχε. Καθόλου διασκεδαστικό. Και ωράια λες κάνε υπομονη στον γυρισμοθα είναι συνεχης κατηφορα και θα το διασκεδάσεις.. Θα παρεις το αιμα σου πισω για τον ιδρωτα που έριξες για να το ανεβεις. Αμ έλα μου το χιονι ή τα σκι μου δε γλίστραγαν! Ημουν η τελευταία της παρέας (και καταιδρωμένη) οσο και να προσπαθουσα να παω πιο γρήγορα δεν πήγαινα. Ο διοργανωτής καμια 10αρια φορες είχε ερθει να δει μπας και με εφαγε κανας λύκος. Αυτος κανει σκειτ οποτε ανεβαινε την ανηφορα πιο γρήγορα απο όλους. Γκρίνιαζα. Αυτο το άθλημα ή που θα το αγαπήσεις ή που θα το μισήσεις, Και κάτι τέτοιες στιγμές στρέφεσαι προς το δεύτερο. Γυρισα πίσω χωρίς χαμόγελο :(...

Crosscountry Ski

Το νέο μου χόμπι. Απίστευτη γυμναστική, απίστευτες εναλλαγές τοπίου. Η φύση φόρεσε τα άσπρα της ρούχα και οι Νορβηγοί έχουν ξεχυθεί στο βουνο, μικροι μεγάλοι. Μερικοι εχουν μαζί τους και τα σκυλιά τους. Αλλοι σέρνουν τα μωρα τους σε ειδικό ας το πουμε έλκηθρο. Την προηγούμενη Κυριακή ειχα την πρώτη μου επαφή με το άθλημα. Η Μερέτε και ο άντρας της πήραν τους αρχάριους ενοικιαστές τους για μάθημα. Τα πήγαμε τόσο καλά που μας πήγανε καμια 10αρια χιλιόμετρα βόλτα. Αφου είδανε ότι μπορούμε. Πολύ γέλιο, πολύς ιδρώτας. Μούσκεψα από τη κορφή ως τα νύχια. Την επόμενη μέρα απλά δεν μπορούσα να κουνηθώ. Καθε βημα και βογκητό ήμουν. Αλλά μου άρεσε. Μου άρεσε τόσο πολυ που αυτο το Σαββατο (χτες) προτιμησα να πάω για σκι αντι για σνοουμπορντ!!! Εχτές λοιπόν ακολούθησα τη Μερέτε με τον άντρα της στη βόλτα τους. Το σχέδιο ήταν να τους ακολουθήσω μέχρι ένος σημείου και μετα να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Στην πορεία ομως το σχέδιο άλλαξε, τους ακολούθησα μεχρι τέρμα. Στον γυρισμό ομως χαθήκαμε, οποτε γύρισα πισω μόνη μου...

Νυχτερινό snowboard

Νυχτερινό snowboard.... η απόλυτη εμπειρία!! Ήμουν διστακτική στην αρχή, δεν ήξερα πως θα είναι. Ειχα κανει μερικά νυχτερινά στην Ελλάδα, αλλά όσο να 'ναι εδω κανει και λιγο κρύο. Δεν ήξερα το χιονι σε τι κατασταση θα ειναι, παγωμένο σκληρο και αχώνευτο; Πχ οι τελευταια φορά στον Παρνασσο που εκανα νυχτερινο ήταν δραμματική. Σκληρο και παγωμενο, ο εφιάλτης της σανίδας.

Μια δοκιμη θα μας πείσει....  οπτε και πηγα.

Eπιτέλους χειμώνιασε!

Επιτέλους χειμώνιασε. Τι πραμμα ηταν κι αυτό φέτος. Μέσα Ιανουρίου και ούτε μια νιφάδα. Καπου πριν τα Χριστούγεννα χιονισε 2 μέρες και όλοι χαρήκαμε αλλά τελικά μας ξεγέλασε. Πηξαμε στη βροχή και σε υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες (0-9 βαθμους θερμοκρασια). Οσοι Νορβηγοι αγαπουν τα χειμερινα σπορτ (οι περισσοτεροι δηλαδή) γκρινιάζανε (μαζι κι εγω που καποια στιγμη νομιζα πως βρισκόμουν στην Αγγλια κι οχι στη Νορβηγια). Οι υπολοιποι απλά χαιροντουσαν. Μεχρι και στο facebook κυκλοφορησε μια φωτογραφια που απεικονίζε το δραμα που ζουμε....