Η πιο γρήγορη απόφαση που έχω πάρει στη ζωή μου, στιγμιαία
θα έλεγα.
Επέστρεψα σπίτι και σε ένα γκρουπάκι στο facebook κάποιος είχε αναρτήσει ένα ποστ που έλεγε πως αυτός
και η γυναίκα του σκοπεύουν να πάνε σε ένα χιονοδρομικό αύριο (Το Trysil) κι έχει 2 θέσεις
ελεύθερες στο αυτοκίνητο του. Δεν ζήταγε να μοιραστεί τα έξοδα (βενζίνη
διόδια) μιας και αυτοί έτσι κι αλλιώς θα
πηγαίνανε λέει, παρέα θέλανε. Δεν ήθελα και
πολύ όπως καταλαβαίνετε, και του έστειλα μήνυμα. Δυστυχώς είχαν προλάβει άλλοι
την ευκαιρία. Επειδή όμως είχα ήδη ξεσηκωθεί κοίταξα να δω πως μπορούσα να πάω μόνη και να
τους συναντούσα στο χιονοδρομικό. Καλό το σνοουμπορντ/σκι αλλά με παρέα είναι ακόμα
ωραιότερο. Είχε skibus που έφευγε
από τον κεντρικό σταθμό του Όσλο στις 7:00. Και μάλιστα το εισιτήριο του χιονοδρομικού
ερχόταν 100 κορώνες φθηνότερα με το skibus. Το πρόβλημα μου όμως ήταν το πώς θα έφτανα στον κεντρικό
σταθμό του Όσλο στις 7 το πρωί από το σπίτι μου που η πρώτη γραμμή του μετρό
περνάει στις 07:30 τα Σαββατοκύριακα. $%%#$^.
Η μόνη λύση που είχα ήταν να περπατήσω από το σπίτι μου 2 χιλιόμετρα (φορτωμένη
με τον σάκο του σνοουμπορντ και τις μπότες -
ζυγίζουν 12 κιλά από μόνα τους) μέχρι έναν σταθμό του μετρό οπού θα με πήγαινε
στη στάση των λεωφορείων. Είχα κουραστεί και μόνο με τη σκέψη του εγχειρήματος.
