Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Εκδρομή στο εξοχικό της Μερέτες Μέρος 2ο




Η επόμενη μέρα κύλισε κάπως σαν τη προηγούμενη… πρωινό καφεδάκι με ένα άλλο παιχνιδάκι για συναρμολόγηση. Early breakfast. Δεν είχε κάτι πιο δύσκολο να μου δώσει, αλλά κρεμάσαμε το ντουλάπι που έφτιαξα χτες. Η Μ. το έβγαζε περήφανη φωτογραφίες βαφτίζοντας το  «το ντουλάπι της Αφροδίτης». Είπα να πάω να βάλω την υπογραφή μου σε μια γωνία αλλά δεν το έκανα.
«Είμαι πολύ περήφανη για ‘σένα Αφροδίτη, είναι πολύ ωραίο.» ναι, λες κι εγώ το σχεδίασα. Απλά το συναρμολόγησα.
«Πιάνουν τα χέρια σου.»…. Ναι, ότι πιάνουν πιάνουν…. Αυτό να λέγεται.
Πήρα το σεντονάκι μου και τα μαξιλάρια μου και πήγα να τηγανιστώ στην αυλή. Α, ξέχασα να πω πως εχτες κάηκα από τον ήλιο…. Από τη μια τσούζει, από την άλλη χαίρομαι που φεύγει η ασπρίλα από πάνω μου και αρχίζω και παιρνω χρώμα επιτέλους…. Τόσο άσπρη δε με έχω ξαναματαδεί.
Όταν η Μ. τελείωσε τις δουλειές της ετοιμαστήκαμε για τη βόλτα μας. Είπαμε να μη πάμε μακριά, να κάνουμε μια κοντινή γιατί έχουμε και να γυρίσουμε Όσλο. Είπαμε να φύγουμε μια λογική ώρα πχ 6….ε να μη φτάσουμε στης 12:00 στο Όσλο, αύριο έχουμε και  δουλειά.

Εκδρομή στο εξοχικό της Μερέτες (καλοκαίρι 2014)



Τον τελευταίο καιρό είχα έντονη επιθυμία να κάνω μια απόδραση κάπου εκτός Όσλο, οπουδήποτε να αδειάσει λίγο το κεφάλι μου. Ήθελα να βρεθώ στο βουνό, στη φύση.  Την προηγούμενη εβδομάδα έφευγε η σπιτονοικοκυρά μου για το εξοχικό της και πολύ τη ζήλεψα (με την καλή έννοια). Θυμήθηκα το πόσο ωραία είχαμε περάσει πέρσι που είχαμε πάει μαζί κι έλεγα αχ να μπορούσα να είχα άλλο ένα τέτοιο ταξιδάκι. Λένε πως  όταν επιθυμείς κάτι πολύ, συνωμοτεί το σύμπαν υπέρ σου. Ε αυτή τη φορά συνωμότησε…

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Πάσχα στο Sykkiveln 2014




«Ψάχνοντας παλιές φωτογραφίες» όπως λέει και το τραγούδι βρήκα τις φωτογραφίες από την εκδρομή μου στο Sykkiveln το Πάσχα που μας πέρασε. Έχω φίλους εκεί και μιας και είχα 10 μέρες διακοπές τις πέρασα εκεί μαζί τους όπως και πέρσι.  Κάνοντας το γνωστό ελληνικό Πάσχα,  ψησταριά (ψησταριές για την ακρίβεια), μουσικούλα, μπύρες… Η γνωστή ελληνική κρεπάλη.

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Brefing Part two

Που είχαμε μείνει; Το διάλειμμα της κηπουρικής εργασίας τελείωσε, ας συνεχίσω το γράψιμο.

Κάποια στιγμή το όνειρο που ζούσα έγινε εφιάλτης. Σα να ξύπνησα ξαφνικά και απότομα. Εκείνη την περίοδο ήταν η μητέρα μου εδώ. Ήταν η δεύτερη επίσκεψη της στο Όσλο μετά από ένα χρόνο και τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Πέρσι απολυμένη, άνεργη χωρίς να ξέρω που θα παν τα τέσσερα με τη ζωή μου στη Νορβηγία, φέτος ήμουν εργαζόμενη κι ωραία. Δεν είχε πολλές εξορμήσεις στη φύση γιατί εγώ μετά τη δουλειά ήμουν ράκος. Ένα καφεδάκι στο Akke brygge πίναμε μέχρι να ξεκουράσω λίγο τα πόδια μου, λίγη βόλτα στα πέριξ να πούμε ότι περπατήσαμε κι όλας. Κι εκείνη την είδα λίγο κουρασμένη. Ενώ πέρσι περπάταγε μαζί μου χιλιόμετρα, φέτος μου έλεγε πάμε πίσω κουράστηκα. Ή γέρασε ή το έκανε για μένα για να μη κουραστώ περισσότερο μιας και ήμουν ήδη κουρασμένη από τη δουλειά. Πάντως της έδωσα εντολή να πάει να κάνει μια γενική αίματος να το κοιτάξει.

Brefing



Είναι Ιούνιος και παρατήρησα ότι έχω πολύ καιρό να γράψω στο μπλογκ μου. Από τον Μάρτιο. Σχεδόν είχα ξεχάσει την ύπαρξη του. Ντροπή!  Από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα έχουν συμβεί πάρα πολλά.