Τα προγνωστικά για το Παρασκευοσαββατοκυριακο έδειχναν χιονοπτωσεις. Περίμεναν περιπου 40 με 50 εκατοστα χιονι. Οι εφημεριδες με πανικόβλητα πρωτοσέλιδα "Σοκ θα χιονισει τις επομενες μερες" "Προσοχη ερχεται χειμωνας" ενημέρωναν τους πολιτες για το κακο που θα παθουν. Το δικο μου κακο ήταν οτι επρεπε να παρω χιονολαστιχα για το ποδηλατο. Ηταν κατι που υπολογιζα πως θα κανω τον Δεκέμβριο αλλα ο καιρος ειχε διαφορετικα σχεδια. Η αγορα εγινε την Πεμπτη αλλα η τοποθέτηση θα γινοταν το Σαββατο. Ρισκαρα και πηγα την Παρασκευη στη δουλεια με καλοκαιρινα λαστιχα. Η χιονοπτωση ξεκινησε το μεσημέρι και μεχρι να σχολασω ειχε στρωσει μια άχνη ζάχαρη. Δεν ηταν κατι το επικίνδυνο για το ποδηλατο. Τα καρφια θα χρειαστουν απο Δευτερα που το χιονι που εχει στρωσει στους δρομους και τα πεζοδρομια θα γινει παγος και ολα θα μετατραπουν σε ενα απιστευτο παγοδρομιο.
Ολο το βραδυ χιονιζε και το πρωι ξυπνήσαμε στα ασπρα.
5 Νοςεμβριου και χιονι. Απιστευτο. Το κοιταζα και ελεγα βρε λες να κανω και σκι? Η Μερετε με κοροιδευε που της ελεγα πως θα το δοκιμασω, αλλα εγω ειμαι τρελη. Κοιταξα στο site που δειχνουν ποιες περιοχες του βουνου εχουν προετοιμάσει για σκι. Δυστυχως τον κλασικό μου γυρο δεν τον ειχαν φτιαξει ολοκληρο. Απογοητευση. Αλλα ειπα οκ θα παω μονο και μονο για να πρωτοτσουλισω. Θα πηγαινα μεχρι ενα σημειο και θα γυριζα παλι πισω απο την ιδια διαδρομη.
Αλλα πρωτα επρεπε να αλλάξω λαστιχα. Τα μαμιμενα με δυσκολεψαν παρα πολυ. Μια ωρα μου εφαγαν και δεν τα καταφερα. Αναγκάστηκα να ζητησω τη βοηθεια του Τζον στο τελος. Έπειτα κερωσα τα σκι και ανεβηκα στο βουνο.
Ειχα κουραστει τοσο πολυ απο την αλλαγη των λαστιχων που μου ειχε φυγει η ορεξη του σκι. Ελεγα να το αναβάλλω για αυριο αλλα στο τελος με πίεσα και πηγα. Δεν ηταν και ασχημα αλλα δεν ήταν και καλα. Θα μπορουσε να ηταν και καλυτερα, αλλα θα μπορουσε και χειροτερα. Βεβαια δεν μπορεις να περιμενεις τέλειες συνθηκες στην πρωτη χιονοπτωση. Πρεπει πρωτα να φτιαχτει μια βαση χιονιου και μετα να ξαναχιονισει (μακαρι) για να πεις οτι το βουνο τωρα ειναι skiable. Χτυπαγα με το μπατον κι ακουγα τον ηχο της πετρας απο κατω. Τα χορταρακια φαινόντουσαν. Αλλα δεν ηταν πετροσκι. Δεν ηταν επικινδυνα για τα πεδιλακια μου. Απλα η διαδρομη ήταν βαρετη μιας και οτι κατεβηκα επρεπε να το ξανα ανέβω και μετα να ξαναπάρω το βαρετο μετρο για να παω σπιτι. Και οτι κατεβηκα δεν ηταν με καμια ταχυτητα της προκοπης να πεις γουαου τσουλαωωωω μιας και το χιονι ήταν υγρο και βαρυ. Και φυσικα ήμουν με τα κλασσικα σκι και οχι με τα σκειτ (αν ειχε πετροσκι δεν ηθελα να τα χτυπησω).
Αλλα ναι τουλάχιστον τσουλισα οσο τσουλισα στις 5 Νοεμβριου και οχι στις 5 Ιανουαριου οπως περσι. Δυο μηνες πρόωρα Ισως αυριο καταφερουν να πατησουν περισσοτερα τρακς και να ολοκληρωθει ο γυρος μου οποτε θα το ευχαριστηθω περισσοτερο.
Το ποδήλατο ειναι ετοιμο, το ερωτημα ειναι τωρα ετσι και λιωσουν τα χιονια και οι παγοι τι θα κανω με τα χιονολαστιχα?? Α δεν υπαρχει περιπτωση να τα ξανα αλλαζω.... νισαφι. Το καλο που του θελω του καιρου. Αυτο που ξεκινησε να το ολοκληρωσει!!!! Μην το σταματησει τωρα.... απο δω και περα μονο ασπρα ετσι??? Ότι υγρο στοιχειο πεσει να ειναι σε σταδιο πήξης και οχι τήξης. Δεν θα γινομαι συνεχεια ρεζιλι και να ζηταω βοηθεια απο τον Τζον να μου αλλαζει τα λαστιχα....
Ολο το βραδυ χιονιζε και το πρωι ξυπνήσαμε στα ασπρα.
5 Νοςεμβριου και χιονι. Απιστευτο. Το κοιταζα και ελεγα βρε λες να κανω και σκι? Η Μερετε με κοροιδευε που της ελεγα πως θα το δοκιμασω, αλλα εγω ειμαι τρελη. Κοιταξα στο site που δειχνουν ποιες περιοχες του βουνου εχουν προετοιμάσει για σκι. Δυστυχως τον κλασικό μου γυρο δεν τον ειχαν φτιαξει ολοκληρο. Απογοητευση. Αλλα ειπα οκ θα παω μονο και μονο για να πρωτοτσουλισω. Θα πηγαινα μεχρι ενα σημειο και θα γυριζα παλι πισω απο την ιδια διαδρομη.
Αλλα πρωτα επρεπε να αλλάξω λαστιχα. Τα μαμιμενα με δυσκολεψαν παρα πολυ. Μια ωρα μου εφαγαν και δεν τα καταφερα. Αναγκάστηκα να ζητησω τη βοηθεια του Τζον στο τελος. Έπειτα κερωσα τα σκι και ανεβηκα στο βουνο.
Ειχα κουραστει τοσο πολυ απο την αλλαγη των λαστιχων που μου ειχε φυγει η ορεξη του σκι. Ελεγα να το αναβάλλω για αυριο αλλα στο τελος με πίεσα και πηγα. Δεν ηταν και ασχημα αλλα δεν ήταν και καλα. Θα μπορουσε να ηταν και καλυτερα, αλλα θα μπορουσε και χειροτερα. Βεβαια δεν μπορεις να περιμενεις τέλειες συνθηκες στην πρωτη χιονοπτωση. Πρεπει πρωτα να φτιαχτει μια βαση χιονιου και μετα να ξαναχιονισει (μακαρι) για να πεις οτι το βουνο τωρα ειναι skiable. Χτυπαγα με το μπατον κι ακουγα τον ηχο της πετρας απο κατω. Τα χορταρακια φαινόντουσαν. Αλλα δεν ηταν πετροσκι. Δεν ηταν επικινδυνα για τα πεδιλακια μου. Απλα η διαδρομη ήταν βαρετη μιας και οτι κατεβηκα επρεπε να το ξανα ανέβω και μετα να ξαναπάρω το βαρετο μετρο για να παω σπιτι. Και οτι κατεβηκα δεν ηταν με καμια ταχυτητα της προκοπης να πεις γουαου τσουλαωωωω μιας και το χιονι ήταν υγρο και βαρυ. Και φυσικα ήμουν με τα κλασσικα σκι και οχι με τα σκειτ (αν ειχε πετροσκι δεν ηθελα να τα χτυπησω).
Αλλα ναι τουλάχιστον τσουλισα οσο τσουλισα στις 5 Νοεμβριου και οχι στις 5 Ιανουαριου οπως περσι. Δυο μηνες πρόωρα Ισως αυριο καταφερουν να πατησουν περισσοτερα τρακς και να ολοκληρωθει ο γυρος μου οποτε θα το ευχαριστηθω περισσοτερο.
Το ποδήλατο ειναι ετοιμο, το ερωτημα ειναι τωρα ετσι και λιωσουν τα χιονια και οι παγοι τι θα κανω με τα χιονολαστιχα?? Α δεν υπαρχει περιπτωση να τα ξανα αλλαζω.... νισαφι. Το καλο που του θελω του καιρου. Αυτο που ξεκινησε να το ολοκληρωσει!!!! Μην το σταματησει τωρα.... απο δω και περα μονο ασπρα ετσι??? Ότι υγρο στοιχειο πεσει να ειναι σε σταδιο πήξης και οχι τήξης. Δεν θα γινομαι συνεχεια ρεζιλι και να ζηταω βοηθεια απο τον Τζον να μου αλλαζει τα λαστιχα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου