Φθινόπωρο. Εχει μπει για τα καλα, μη σας πω οτι κοντευει να φυγει και να μπει ο χειμωνας. Στη γωνια βρισκεται. Ειδικα με τις θερμοκρασιες που μας κανει τις τελευταιες 2 εβδομαδες... 5 βαθμους υπο σκια στην κυριολεξια μιας και εχει χαθει ο ήλιος (εχει συννεφια και μουντο καιρό). Οχι ακομα δεν εχουμε μπει στην καταψυξη αλλα θα γίνει και αυτο. Αν κρινω απο περσι, πιστευω πως το Νοεμβριο θα γινουμε πιγκουίνοι. Περσι θυμαμαι πως για 3 εβδομαδες ήμασταν μεταξυ -20 και -13 βαθμους αλλα χωρις χιονι. Οταν αρχισε να χιονιζει εγινε πιο υποφερτη η κατασταση απο αποψη θερμοκρασιας.
Αλλα καταλαβαινεις πως φθινοπωριασε. Το βλεπεις απο τα δεντρα στο δρομο που κτρινιζουν και χανουν τα φύλλα τους, αλλα και στο δάσος. Αυτη η εναλλαγή μεταξύ πρασινο κιτρινο πορτοκαλι αλλα και εντονο κοκκινο. Φανταστικα χρώματα. Για τους ρομαντικους, το τοπιο ειναι μαγευτικο. Για τους ζωγραφους, πηγη εμπνευσης.
Αυτο το σαββατοκυριακο δεν ειχε κατι το ενδιαφέρον για εμενα. Δεν προβλεποταν κι ολας. Το προηγουμενο ειχα την τυχη να ξαναπαω στο εξοχικο της Μερετες. Περασα υπεροχα αλλα γυρισα με ενα τρελο κρυολογημα που ακομα με ταλαιπωρεί. Οποτε εχτες (Σαββατο) το προγραμμα ειχε μουχλιασμα στο σπιτι μπας και καταφερω να γινω καλα (που δεν το βλεπω). Σημερα ομως τρωγόμουν να κανω κατι. Δεν αντεχα δευτερη μερα απραξιας. Επρεπε κατι να κανω. Πετυχα την Μερετε η οποια θα πηγαινε με τον Τζον καποια μικρη βολτα αλλα αφου πρωτα μεταφερουνε μια μοτοσυκλετα σε ενα μερος οπου την αποθηκευει (με το αζημιωτο). Ο Τζον χρειαζοταν βοηθεια γιατι εχει παθει ζημια με τη μεση του. Πραγματικα τον λυπαμαι. Ουτε να δεσει παπουτσια δεν μπορει. Ετσι πηγα μαζι τους. Το μερος ηταν στα σύνορα με τη Σουηδια. Η βολτα ηταν μικρη, αλλα δεν βαριεσαι... αρκει που βγηκα απο το σπιτι και εκανα κατι περα απο το να σαπιζω στον καναπε. Και τράβηξα μια και μοναδικη φωτογραφια αλλα ειναι τοσο ομορφη. Σαν καρτ ποσταλ.
