Λενε "αυτα που κοροϊδεύεις τα λούζεσαι" και "ποτέ μη λες ποτέ γιατι θα ερθει η ωρα που θα το κανεις", Πόσο δίκιο εχουν. Ποσο σοφά λόγια... και ναι μέχρι τώρα οτι εχω κοροϊδέψει το εχω λουστεί και το διασκεδάζω.
Πρωτο παραδειγμα: Οταν εκανα σνοουμπορντ στο Badgastein "κορόιδευα" αυτους που κάνουν σκι αντοχης. Ελεγα μα γιατι ταλαιπωρουν τον εαυτο τους να ανεβουν με τα ποδια την πλαγια ενω μπορουν να παρουν τα λιφτ? Πφφφ κοροιδα... ετσι ελεγα. Μεχρι που το δοκιμασα και τώρα εχω γινει τόσο φανατική που παράτησα το σνοουμπορντ...
Δευτερο παράδειγμα και πρόσφατο: Οσα χρονια ειμαι εδω βλέπω τους τρελους Νορβηγους να κανουν ποδήλατο βρέξει χνιονίσει. Ακομα και με χιονοθυελα, ακομα και στους -20 βαθμους. Τρελους τους ανεβαζα τρελους τους κατεβαζα.... Εγω να κανω ποδήλατο χειμώνα; Πφφ ποτέ.... κρύωνα και μονο με τη σκέψη. Μέχρι που.... Μεχρι που αποφάσισα να πηγαινω στη δουλεια με το ποδήλατο. Το συνήθισα τόσο πολυ που και μονο η σκεψη του να παω στη δουλεια με τη συγκοινωνία μου προκαλει απιστευτη βαρεμάρα και υπνηλία. Ο χειμωνας ομως ήρθε λιγο πρόωρα φέτος... 5 Νοεμβριου έπεσε το πρωτο χιόνι. Φυσικα το ΣΚ πηγα για σκι και το ευχαριστήθηκα. Αλλά το θεμα μας τωρα ειναι το ποδήλατο. Επρεπε να εφοδιαστω με χιονολαστιχα με καρφιά γιατι εδω το χιονι γινεται πάγος.
Διαβασα οτι αρθρο υπηρχε στο διαδυκτιο σχετικα με χειμερινη ενδυμασία και για τα λάστιχα. Οσον αφορα τον ρουχισμο ακολουθείται ο κανονας των 3 στρωματων. Ισοθερμικό μαλλινο πανω κατω, φλις ή κατι σε μαλλινο και ενα soft shell τζακετ. Γαντια, σκουφο, μπουφ ή μπαλακλαβα και μαλλινες καλτσες. Ειχα ενδοιασμούς για το σοφτ σελ νομιζα πως ειναι κομματακι λεπτό (είμαι και κρυουλιαρα). Αλλά προς έκπληξη μου με κραταει. Πιο πολυ κρύωσα οταν πηγα σουπερμαρκετ να ψωνίσω παρα με το ποδήλατο. Μεχρι στιγμης οι θερμοκρασιες που εχω παίξει ειναι απο 5 βαθμους εως -7. Απλά τωρα στους -7 κανω την υπερβολη των 2 ισοθερμικων πιο πολυ για ψυχολογικους λόγους. Οσων αφορα τα λαστιχα...μπορω να πω το να κανεις ποδήλατο πανω σε καθαρο πάγο ειναι challenging. Παω αργα και αποφευγω το δυνατο φρεναρισμα κι ας εχω τα καρφια. Πανω στον παγο ακομα και αυτα δεν πιανουν. Πανω σε πακτωμενο χιονι ειναι μια χαρά. Τα δυσκολα και επικίνδυνα απο οτι εχω διαβασει ειναι οταν πεσει φρεσκο χιονι και απο κατω εχεις το στρωμα του παγου. Καλομελετα κι ερχεται. Εκει χανεται ο ελεγχος δεν μπα να εχεις και προκες απο κατω.
Το διασκεδαζω ομως. Ευχαριστιέμαι την ωρα που παω και γυριζω απο τη δουλεια οσο τιποτα αλλο. Ξελαμπικαρει το μυαλο μου, ξεκουράζομαι και γεμίζω ενέργεια. Συν το οτι γυμνάζομαι ταυτόχρονα. Το να κανεις 20χλμ καθε μερα δεν ειναι και λιγο.
Ναι, εγινα κι εγω μια τρελη που συνεχιζει να κανει ποδήλατο τον χειμώνα και μετανιώνει που αργησε τοσο καιρο να μπει στο τρυπάκι.