Ηλεκτρικο ποδηλατο μερος 2

Ηταν να μην το δοκιμασω το ατιμο. Ο Τζον με κατεστρεψε. Εβαλα κατω τα υπερ και τα κατα και αποφασισα να το κανω. Κοιταξα τις επιλογες μου. Να μετατρεψω το ποδηλατο μου σε ηλεκτρικο ή να αγορσω καινουριο? Οικονομικα με συνεφερε η λυση της μετατροπης. Εχω το ποδηλατο, και θα το φτιάξω οπως το θελω στα μετρα μου. Θελω ενα δυνατο μοτερ και μια καλη μπαταρια για να αντεχει τις ανηφορες του βουνου. Εψαξα αρκετα στο νετ για να βρω εναν φθηνο μάστορα και τα καταφερα. Πολυ πιο φθηνο απο του Τζον. Ο Τζον εβαλε το ιδιο μοτερ αλλά δεν ξερω τι μπαταρια εβαλε. Ισως εκει να κρυβεται η διαφορα της τιμης. Το μαγαζι του ειναι 35χλμ εξω απο το Οσλο, αλλα προσβασιμο με το τραινο.  Χρειαστηκε να περιμενω μια εβδομαδα για να το παρω πισω. 


Και το ερωτημα ειναι. Εντυπώσεις? Αξιζε τον κοπο και τα χρηματα?

Η απαντηση ειναι ΝΑΙ! 100%  μη σας πω και 1000%

1)Ειναι απιστευτο το τι μπορει να κανει. Το πως καταπινει τις ανηφορες. 
Την ημερα που το πηρα τα τραινα δεν λειτουργουσαν λόγω εργασιων στις γραμμες. Πηγα με λεωφορειο, και γυρισα ποδηλατώντας. Δεν ηθελα να τελειωσει η βολτα με τιποτα. Κι επειδη με κουρασε να οδηγω παραλληλα με τον αυτοκινητοδρομο, εκανα μια παρακαμψη και μπηκα στο δασος και ανεβηκα ενα βουνο. Εφαγα το σαντουιτσακι μου με θεα μια ομορφη λιμνη και μετα συνεχισα για το σπιτι. 35 χιλιομετρα και ουτε που ιδρωσα. Ουτε που κουραστηκα. 







Την επομενη μερα εκανα ενα δευτερο τεστ ντραιβ. Ανεβηκα τη μαυρη πιστα του χιονοδρομικου. Περιπου 500 μετρα υψομετρικης διαφορας.Τα αφτια μου βουλωνανε κατα την ανοδο. Απο τη βαση μεχρι την κορυφη συνεχομενη ανηφορα. Δεν νομιζω να υπαρχει καποιος τρελος να το εχει κανει με συμβατικο ποδηλατο, Και ομως την εβγαλα. Δεν ηταν ευκολο ακομα και με ηλεκτρικη υποβοηθηση.





2) Με εχει βοηθησει να αγαπησω το ποδηλατο ξανα.
 Πηγαινοερχομαι στη δουλεια με ποδηλατο. Εχω επιλεξει να κανω 2 χιλιομετρα παραπανω πηγαινοντας απο ποδηλατοδρομο για να μη μπλεκω σε στενα, φαναρια, γραμμες τραμ κλπ. Πριν ουτε να το σκεφτω δεν ηθελα να πηγαινω με το ποδηλατο. Το πηγαινε ειναι ευκολο γιατι ειναι το περισσοτερο κατηφορα. Ο γυρισμος ομως ειναι ανηφορικος (οτι κατεβαινει, ανεβαινει και το αντιστροφο). Κουραζομουν και μονο στη σκεψη οτι μετα απο τοση κουραση στη δουλεια θα εχω να ποδηλατήσω. Οχι πια. Οχι μονο δεν κουραζομαι αλλα ξεκουραζομαι. Μπορω να πω οτι με αναζωογονει και μου δινει παραπανω ενέργεια. Ενα μεγαλο ΖΗΤΩ στις ενδορφινες που παραγονται με την άσκηση.  Πριν το μονο που εκανα ήταν να μπω στο μετρο και στα λεωφορεια να φτασω σπιτι μου και να την πεσω στον καναπε λιωμα. Τωρα? Μετα τη δουλεια παω και μια μικρη ποδηλατικη εκδρομη μεχρι το Fornebu για καφε με εναν φίλο. Και γυριζω σπιτι ποδηλατώντας και δεν κλεβω μπαινοντας στο μετρο (κατι που θα εκανα πριν 100% μιας και ειμαι λιγο τεμπελα).

3)Το ηλεκτρικο ποδηλατο ειναι για τους τεμπεληδες, δεν γυμναζει. Μυθος.
Γυμναζει, απλά δεν κουράζει. Εξακολουθεις να κανεις πετάλι στις ανηφορες. Απλά ειναι ελαφρυτερο το πεταλι και εχεις την ηλεκτρικη υποβοηθηση. Στο ισωμα μπορεις να κλέψεις λιγο χρησιμοποιοντας το pedal assist. Εκει που το ποδηλατο γινεται μηχανακι και φτναει τα 27χλμ.ω. Εχει πολλη πλάκα. Αλλά αν δεν θελεις μπορεις απλά να κανεις πετάλι. Εσυ επιλεγεις.