Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Hyttatur ut på tur ut i natur

Hyttatur ut på tur ut i natur

Με άλλα λόγια η Μερέτε μου ανακοίνωσε προχθές πως σκέφτεται να κανουμε εκδρομη στο βουνο στο εξοχικό της. Αυτη τη στιγμη την περιμένω μήνες. Ειμαι αφάνταστα χαρούμενη, μετράω τις μέρες. Θα πάω στο σημείο που κάθε φορά θέλω να πετάξω τα κλειδιά του αυτοκινήτου για να μη γυρίσω πίσω. Θελω να μείνω εκει για πάντα!!!!! Εκει στην άγρια φύση, οπου δεν έχουμε ρεύμα (μπαταρια γεννήτρια), δεν εχουμε τηλέφωνο. Για να επικοινωνισουμε ή να μπουμε στο ιντερνετ πρέπει να σκαρφαλώσουμε στη κορυφή του βουνού. Νερό απο το πηγάδι (προνομιούχα που το έχει). Τουαλέτα...εχμμμ...εχει εναν θρόνο οπως το αποκαλώ για να το κοροϊδέψω με μια τρύπα και απο κάτω κάτι σαν άχυρα. Αρνούμε πεισματικά να το χρησιμοποιήσω. Με ενοχλει η μυρωδιά και η σκέψη πως κάποιος -δηλαδή η Μερέτε- μετα θα πρεπει να παει να μαζέψει την όποια παραγωγή μου. Εχω τη δικιά μου τρύπα έξω στη φύση δεν ενοχλώ κανέναν. Εχω σημαδέψει το σημείο μου σαν τα σκυλιά. Η Μερέτε γελάει κάθε φορά μαζι μου, οχι οτι κι εκείνη χρησιμοποιεί το θρόνο. Το Νο1 έξω και το Νο2 μέσα ή αν δεν θέλει να καθαρίζει μου εχει πει που πηγαίνει για το χοντρό. Εχει κι εκείνη τη δική της τρυπα.
Μετράω τις μέρες για το ΠΣΚ σαν τους φυλακισμένους. Οι καταραμένες δεν περνάνε γρήγορα και φυσικά οταν πάω εκεί θα περάσουν σα νεράκι και ουτε που θα καταλαβω το πότε θα βρεθώ πάλι στην πόλη και πισω στη ρουτίνα μου. Ηθελε να προσκαλέσει και την απο πάνω νοικάρα αλλά τελικα δε θα μπορέσει να έρθει, έχει άλλα πλάνα. Μάλλον οι δυό μας θα είμαστε, δε με πειράζει καθόλου. Ο άντρας της θα πάει εκδρομη με τη μηχανη και θα εχει και την ευθύνη να ταΐζει τις γάτες.
Το πλάνο ειναι την Παρασκευη να πάω στη δουλεια με το αυτοκίνητο της ωστε να γλιτώσω τον χρόνο της αναμονής με τη συγκοινωνία. Ενω όλη η συγκοινωνια του Οσλο ειναι ρολόι, η γραμμή 32 ειναι η μόνη που έχει ακαθόριστα ωράρια. Εχω τυχει να περιμενω και μισή ωρα. Μου θυμίζει τη συγκοινωνία του Παπάγου. Το λεωφορείο φάντασμα. Ο σκοπος ειναι να φυγουμε όσο πιο νωρίς γίνεται γιατι τωρα βραδιάζει στις 7. Μη φτάσουμε νυχτα. Ισως φυγω και νωρίτερα απο τη δουλειά. Θα δούμε.


Η φωτογραφία είναι από το πκαλοκαίρι του 2014. Πλάκα πλάκα από τότε έχω να πάω. Κακώς πολύ κακώς, θα την μαλώσω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου