4ημερο 17 Μαιου 2016

Εχω πολυ καιρο να γραψω και ηρθε η ωρα να το κανω μιας και εχω εμπνευση.
Φετος η Πεντηκοστη τους και η εθνικη τους εορτη (17 Μαιου) επεσε Δευτερα και Τριτη αντιστοιχα. Οποτε μας βγηκε ενα ωραιο τετραήμερο. Και κανει και εναν καιρο, καλοκαιρινο.
Στην αρχή ειχα χαλαστει με το τετραημερο, με την εννοια αφου δεν κανονισα καμια εκδρομη τι σκατα θα κανω 4 μερες;


Η πρωτη μερα περασε με το να διανυω την αποσταση καναπε κρεβατι. Αντε βγηκα και για καφε στο τελος, ισα να πω οτι κατι εκανα.

Τη δευτερη μερα  επινα τον καφε μου και συνεχως ρωτουσα τον εαυτο μου τι σκοπο εχεις να κανεις σημερα; Δεν νομιζω οτι και εχτες ετσι; Και τσουπ σκαει προταση απο φιλη για ποδηλασια. Μεσα της λεω. Χαλαρα ομως ετσι; Ειμαι εντελως σκουριασμενη μιας και ειμαι απροπονητη. Ναι ναι μου λεει κι εγω δεν μπορω να ζοριστω.... Αν την ξαναεμπιστευτω να μεφτυσετε. Καναμε 36 χιλιομετρα ποδηλατο με κατι τερατα ανηφορικα.... μου βγηκε η γλωσσα μεχρι το εδαφος. Το τι καντιλια εριχνα...  Εφτασα στα ορια μου. Ειπαμε ημουν εντελως απροπονητη.... τα τελευταια χιλιομετρα ειχα φτασει στο σημειο να μη σκεφτομαι απλα να ποδηλατω.... σαν το ρομποτ.... αντε λιγο ακομα και φτανουμε. Αντε λιγο ακομα.... σπρωξε λιγο ακομα. Αλλα παντως αξιζε η βολτα.... Ωραια διαδρομη  και ας ηταν δυσκολη.

Την τριτη μερα εκανα χαλαρη πεζοπορια με μια φιλη μου σε συνδιασμο με καφεδακι παραλιακα. Ηρεμα χαλαρα και ωραια. Βρηκαμε και παραλιακο μαγαζι και απολαυσαμε τον ηλιο.

Και το καλυτερο απο ολα ηταν η τεταρτη μερα... Η καλυτερη απο ολες. Και αυτο γιατι? Λοιπον, η Μερετε με τον φιλο της ειχαν σκοπο να περασουν την εθνικη τους εορτη με βολτα με τη μηχανη τους καπου στη Σουηδια. Ελα ομως που η μηχανη του Τζον χαλασε και το ανταλακτικο θα αργησει να ερθει για να τη φτιαξει (τη φτιαχνει μονος του , πιανουν τα χερια του). Τους χαλασε τα σχεδια. Με ρωτησε η Μερετε τι σκοπο εχω να κανω και τις ειπα τιποτα. Εκεινη μου ελεγε για την ηττα που φαγανε με τη μηχανη. Και της λεω ε δεν κανουμε καμια βολτα με το ποδηλατο; Οποτε κανονισαμε να παμε ποδηλαταδα και μετα να ψησουμε στον κηπο της να φαμε ολοι μαζι. Τελεια.
Ξεκινησαμε λοιπον χαλαρα μη ξεροντας που να παμε. Ο καθενας ελεγε το δικο του. Στο τελος απλα τραβηξαμε μια πορια και καπου θα καταληγαμε. Η ολη ουσια ομως ηταν η καταληξη. Η Μερετε ηθελε καπου με ωραια θεα, καπου ειδυλιακα και κοζι. Ο Τζον δυσανασχετουσε.... δεν διακρινεται και για την υπομονη του. Στο τελος τσαντιζεται και της λεει ειδυλιακα με θεα θες; Οκ ειπε,  και μας ανεβαζει σε μια ανηφορα, μας χωνει στο δασος απο κακοτραχιλο μονοπατι οπου εκει απλα σερναμε το ποδηλατο με τα χερια. Μας βγηκε η γλωσσα.... Φτασαμε στην κορυφη του υψωματος και λεω της Μερετες "Αυτο ηταν η τιμωρια σου, αλλα εγω δεν ξερω τι φταιω και τα τραβαω ολα αυτα?" Γελαγε....
Γκρινια γκρινια αλλα ομως αξιζε τον κοπο. Η θεα ηταν απιθανη. Γδυθηκαμε και στρωσαμε τα ρουχα κατω και ξαπλωσαμε για ηλιοθεραπεια. Ευτυχως ειχα προβλεψει και φοραγα μπουστακι, αν και αν ειχα μαγιο θα ηταν ακομα καλυτερα. Και νε καναμε ηλιοθεραπεια, στη Νορβηγια Μαιο μηνα, ενω στην Ελλαδα απο οτι μου ειπε η μητερα μου φοραγε ζακετακι στην παραλια να μη κρυωσει. Με πηρε ο υπνος καθως ακουγα ενα πουλακι να τιτιβιζει. Μαγεια. Δασος βουνο φυση ησυχια.... και η θεα της Μερετες. Αυτο μην το ξεχναμε.....

Μετα απο καμια ωρα ειπαμε να γυρισουμε σπιτι. Ο Τζον ειπε πως αυτο το κακοτραχηλο κατηφορικο κομματι θα το ποδηλατισει. Η Μερετε ειπε πως οχι δεν το τολμαει. Κι εγω τα ιδια.... Μας ειπε κοτες. Του ειπα δεν εχω τασεις αυτοκτονιας....  Μεταξυ μας θα το ποδηλατουσα και θα το ευχαριστιομουν κι ολας αν δεν ειχα SPD στα πεταλια. Το οποιο σημαινει πως ειμαι δεμενη με το ποδηλατο κατι που δεν τα εχω μαθει ακομα. Εχω φαει πολλες τουμπες εξαιτιας τους γιατι δεν εχω μαθει να ξεκλειδωνομαι άμεσα και νιωθω ανασφάλεια.

Φτασαμε σπιτι και μετα ακολουθησε φαγοποτι μεχρι τις 23.00 το βραδυ. Εν το μεταξυ η Μερετε μου ελεγε πως δεν πρεπει να το τραβηξουμε πολυ γιατι  ο Τζον εχει πρωινο ξυπνημα για δουλεια. Αλλα κατα τη διαρκεια του γευματος μας εκμυστηρευτηκε πως η αυριανη του δουλεια περιλλαμβανε 1 ωρα οδηγηση σε ενα μερος και μετα απλα θα περιμενε 3 ωρες μεχρι να φτιαχτει ενα μηχανημα που ειχε χαλασει χωρις να κανει απολυτως τιποτα και θα γυρνουσε πισω. Δεν ηθελα πολυ για να τον πεθανω στο δουλεμα ολο το βραδυ. Ναι θα σκοτωθεις αυριο στη δουλεια προσεχε ετσι? Μη κουραστεις και πολυ εισαι σε δυσκολη ηλικια.....
Καλα περασαμε.... και τωρα ποιος παει στη δουλεια μετα απο 4 μερες κρεπαλης; Αχχχχ.... βαχ .