Πριν 2 εβδομαδες εκανα την τελευταία ισως βόλτα στο εξοχικο της σπιτονοικοκυράς μου. Θέλει να το πουλήσει και να φτιάξει ενα άλλο σε ενα οικοπεδο που εχει στην ιδια περιοχη. Το σκεφτεται 3 χρονια να το κανει και μάλλον τωρα ήρθε ο καιρος. Μου εχει εξηγησει τα προβληματα που εχει αυτη η hytta και πραγματικα δεν αξιζει να επενδυσει λεφτα για να την επισκευασει. Το σοβαροτερο λαθος που εχει ειναι του προσανατολισμου. Οταν την εφτιαξε ο πατερας της το εκανε λαθος. Ουτε η ιδια ξερει τι σκεφτόταν ο πατερας της οταν την εφτιαξε. Και φυσικα αυτο δεν διορθωνεται. Δεν μπορεις να γυρισεις το χτισμα απο την αλλη.... και το προβλημα δεν ειναι πως δεν εχει "ωραια θέα, αλλα η μη σωστη εκμεταλευση του ήλιου. Και πολλα αλλα....
Ετσι λοιπον η επισκεψη στη hytta αυτη τη φορα δεν ηταν για αναψυχή αλλα για δουλειά. Διαφορα μερεμετια, συγυρισμα και φωτογραφιση ετσι ωστε να μπει σε αγγελια. Ισως αν βρισκαμε καιρο να καναμε μια βολτα (που δεν βριηκαμε). Ηρθε και ο ξυλουργός μαζι μας να φτιαξει κατι πορτες που ειχαν χαλασει και διαφορα αλλα τεχνικά θέματα. Το καλο ειναι πως θα οδηγουσε κι ολας και αυτο το αγχος εφυγε απο πανω μου. Γιατι αγχος; Γιατι το βουνο εχει χιονια και παγο αυτη την εποχη και δεν εχω εμπειρια σε τετοιου ειδους οδήγηση. Και θα ηταν και βραδυ συν της αλλης.... Μαλιστα καταφερε και επικοινωνησε με αυτον που καθαριζει τους δρομους απο τα χιονια και μας ειπε οτι περιμενουν 15 εκατοστα φρεσκο χιονι και δεν εχει καθαρισει το προηγουμενο χιονι και να προσεχουμε καθως οδηγουμε. Σοκ.... αγψωθηκαμε λιγο, επρεπε να προλαβουμε την κακοκαιρια. (Απριλιο μηνα και ενω τα χιονια στο Οσλο εχουν εξαφανηστει). Ευτυχως δεν οδηγουσα εγω.... αλλος θα ιδρωνε.
Φτασαμε στο χωριο και ψωνισαμε τα απαραιτητα για το βουνο. Ειχε ηδη νυχτωσει αλλα ολα ησυχα φαινοντουσαν. Καθως αρχισε η αναβαση αναρωτιομασταν που ειναι τα χιονια που μας ελεγε ο τυπος. 15 εκατοστα φρεσκο χιονι.... Αρχισα να κοροιδευω τη Μερετε και της ελεγα μαλλον ο υπαλληλος μετακομισε στο Τρομσο και για αλλο βουνο σου ελεγε. Αλλα ο τυπος δεν εκανε λαθος. Απλα εμεις ημασταν τυχεροι που φτασαμε στο βουνο την ωρα που ξεκινησε το πανηγυρι. Πραγματικα... ειχαμε τυχη βουνο που λενε... Φτασαμε στη hytta γυρω στις 23.00 και χιονιζε. Ξεφορτωσαμε το αμαξι αλλα δεν υπηρχε "δρομος" για να πας στη hytta. Επρεπε να τον φτιαξουμε εμεις... Πηγα να περπατησω και χωθηκα μεχρι τη μεση στο χιονι. Με τραβηξανε γινα να βγω απο τον λακο. Ειχε σιγουρα 2 μετρα χιονι. Ο μονος τροπος για να περπατησεις ηταν με snowblades (χιονορακετες) ή σκι. Σκι δεν ειχαμε (κακως) και ειχαμε μονο 2 ζευγαρια χιονορακετες (ημασταν 3). Μου κανει ο ξυλουργος, φοβασαι το σκοταδι; Μπα... οχι του λεω... Οκ μεινε εδω και θα ερθει η Μερετε με το αλλο ζευγαρι μετα. Ειχα και ενα μικρο φακουδακι μαζι απο αυτα που τα εχεις για να βρισκεις πχ την κλειδαρια του αυτοκινητου τη νυχτα. Ετσι για να ξεγελαω το σκοταδι. Ειχα μεινει μονη, εγω η νυχτα τα αστερια και το χιονι. Ψυχη.... μηπως να ελεγα πως φοβαμαι το σκοταδι; Περπαταγα πανω κατω για να περασει η ωρα και να ζεσταθω. Αρκουδες και λυκοι υπαρχουν αραγε στη περιοχη; Μου ηρθε και κατουρημα... σιγα μωρε ποιος θα με δει. Εκει επι τοπου.... Μετα απο 5 λεπτα ειδα ενα φως να με πλησιαζει.... ωραια ηρθε η Μερετε με το μεταφορικο μου μεσο. Φορτωθηκαμε και τα υπολοιπα πραμματα και περπατησαμε προς τη χυτα της. Πλακα πλακα εχω ερθει στη χυτα σε ολες της εποχες. Καλοκαιρι φθινοπωρο, ανοιξη μονο χειμωνα δεν εχω ερθει. Βεβαια Απριλη δεν το λες χειμωνα, αλλα τελος παντων δεν εχω ερθει ποτε με 2 μετρα χιονι εξω απο την πορτα.. Για να φερει νερο απο το πηγαδι επρεπε να φτυαρισει και να το ξεθαψει.... Παλι καλα που εχουν σημαδια για να το βρισκουν.
Τακτοποιησαμε τα πραματα μας και αρχισε η μαγειρικη και το ποτο. Εγω ειχα παρει αγκαλια το τζακι, Μου εδωσαν και μια κουβερτα.... σαν τις γιαγιαδες. Το πλεκτο μου ελειπε. Απολαμβανα το κρασακι μου... το ιδιο και ο ξυλουργος. Η Μερετε στο καθηκον της μαγειρικης και της παρλας. Γαιδουρια εντελως...... Οκ στρωσαμε το τραπεζι και οπου μπορουσαμε να βοηθησουμε το καναμε πχ να ανανεωνουμε το κρασι στα ποτηρια μας..... αυτο το καναμε μονοι μας χαχαχαχα.
Το φαγοποτι ελειξε γυρω στις 2. Εγω ειχα ηδη ζαλιστει απο το κρασι μιας και δεν ειμαι συνηθισμενη. Η Μερετε γερο ποτηρι.... δεν χαμπαριαζει ευκολα. Εκτος και αν.... περιμενετε αυτο ηταν day one. Τωρα ερχεται το day 2....
H επομενη μερα μας βρισκει με αυτη τη θέα.
Και για να πας μεχρι το αυτοκινητο επρεπε να κανεις αυτο....
Χαζολογιμα, πρωινο και μετα ξεκινημα εργασιων... Ο ξυλουργος ειχε αναλαβεις τις πορτες του κι εγω με τη Μερετε θα βαφαμε το τζάκι ασπρο. Δεν ξερω γιατι μας πηρε τοσες ωρες για αυτη τη δουλεια.... βασικα ξερω. Φταιει το υλικο της μπογιας. Δεν ξερω τι ηταν αλλα μας εβγαλε το λαδι. Υποψιαζομαι απο την υφη πως ηταν κατι σαν ασβεστης. Παντως δεν ηταν ευκολο... επρεπε μετα να περναμε τους αρμους με το δαχτυλο για να το στρωσουμε αλλιως θα αφηνε "κομπους"...Οτι ασπρισε παντως ασπρισε...
Κατα τις 17.00 αποφασιστηκε να κανουμε διαλειμα εξω και να απολαφσουμε τον υπεροχο ηλιο και το χιονι. Ξεκινησε με καφεδακι και ξηρους καρπους.... αθωο ε?
Με Νορβηγους συναναστρεφομαι μην το ξεχναμε.... ξαφνικα σκαει το κονιακ και το ουισκι. Ε? Δε λεω με κρατησε ζεστή. Αλλα εχω να πιω ουισκι απο τα φοιτητικα μου χρονια. Δεν αργισα πολυ να ζαλιστω. Υπεθεσα μαλιστα πως μετα θα αρχιζε η μαγειρικη θα τρωγαμε ε και μετα θα κοιμομασταν,,,, Αμ δε....
Μου λεει η Μερετε "Μπορεις να βαψεις αυτη την κολωνα μαυρη γιατι ειναι η μονη που δεν εχει βαφτει?|"
"Ναι πως φυσικα.... τωρα;| Σημερα? ..... κατσε να σιγουρευτουμε μη βαψω καμια λαθος κολωνα ετσι οπως ειμαι αυτη τη στιγμη." Γελαγε η Μερετε. "Τη θελεις κυμματιστη μηπως; Με σχεδια?" Ξανα γελια. Δεν μπορουν να καταλαβουν γιατι δεν "σηκωνω" το ποτο. Τελος παντων, με σταθερα βηματα σηκωθηκα και επιασα το βαψιμο....ο ξυλουργος τα δικα του η Μερετε τα δικα της.... Μπορω να πω πως καταφερα αν και ζαλισμενη να βαψω ευθεια. Μη σας πω οτι ξεζαλιστηκα κι ολας. Μαλλον με την ασκηση κυλησε το αλκοολ καλυτερα στο σωμα μου και διαλυθηκε.
Μετα απο αυτα ακολουθησε παλι μαγειρικη. Η Μερετε παλι μαγειρευε κι εμεις πιναμε. Κρασι αυτη τη φορα. Το μενου ηταν μακαρονια με κυμμα. Δεν μπορειτε να φανταστειτε ποσων ειδων καρικευματα εριξε στον κυμμα.... οτι κυκλοφορει στην πιατσα... Το ποτηρι μου για καποιον αγνωστο λογο ενω το αδειαζα, καποιος μου το γεμιζε. Καποιος ηθελε να με σαμποταρει.... οι Νορβηγοι ακαθεκτοι. Ηξερα πως η Μερετε ηταν γερο ποτηρι.... ετσι νόμιζα αλλα αμ δε.... Οταν τελειωσαμε το φαγητη, κατα τις 1 πρεπει να ηταν, ειχε ορεξη για να παιξουμε χαρτια. Ο ξυλουργος ειπε οχι και αποσυρθηκε στα ιδιαιτερα διαμερισματα του. Εμεινα εγω και η Μερετε.... Εγω ηδη ψιλομεθυσμενη αλλα κραταγα χαρακτηρα. Μεχρι που ειδα οτι η Μερετε ειχε μεθυσει, Το καταλαβα απο κατι κουφα που μου ελεγε την ωρα που παιζαμε, ξεχουσε τι χαρτι ειχε ριξει. Για πιο λογο το ειχε ριξει. Διαφορα τρελα.... Ποτε δεν την ειχα δει ετσι.... μαλλον το ουισκι την χτυπησε. Ξαφνικα την βλεπω να σωριαζεται στον καναπε. Της λεω ελα να σε βαλω για υπνο. Τουλαχιστον ενας απο τους δυο ηταν πιο νηφαλιος. Πλυναμε τα δοντακια... εγω να τα εχω πλυνει απο πριν κι εκεινη να μην το θυμαται. Να ψαχνει το ποτηρι της να της το δειχνω, οχι δεν ειναι αυτο. Βρε αυτο ειναι που σου λεω.... Την πηγα στο δωματιο της αλλα ημουν σιγουρη πως θα τα καταφερνε χωρις τη βοηθεια μου. Δεν ηταν τοσο χάλια. Απλα το περιεργο ηταν πως γινεται και δεν εγινε το αναποδο. Να με βαλουν εμενα για υπνο.... εχω αρχισει και το αντεχω φαινεται, Βασικα μονο με την Μερετε πινω....στα παρτι της, στη χυτα της ααα και στα γεννεθλια μου ηπια. Εκει εγινα κουδουνι ομως και δεν φταιει η ποσοτητα που ηπια αλλα το ειδος του κρασιου. Ειχα βρει στην καβα ελληνικο κρασι. Αλλα φαινεται πως ειναι πιο βαρυ απο τα ιταλικα και γαλλικα ισπανικα κρασια που παιρνει η Μερετε. Ζαλιζομουν και την επομενη μερα απο οτι θυμαμαι.
Day 3
Η επομενη μερα μας βρισκει παλι με καφεδακι και πρωινο. Η Μερετε με κοιταξε με ενοχο βλεμα (μαλλον για τα χτεσινο βραδινα). Εγω εκανα πως δεν τρεχει τίποτα.... ειδα με την ακρη του ματιου μου την ανακουφιση της. Ενταξει μονο εγω το πηρα χαμπαρι, οχι ο ξυλουργος. Δεν προφτασε... χαχαχα.
Μετα ακολουθησε χαρα και εργασια. Ανελαβα το συγυρισμα των δωματιων στρωσιμο κρεβατιων και τη φωτογραφιση τους. Οταν τελειωνα το ενα ερχοταν η Μερετε για να κανει το ντεκορ κι εγω μετα φωτογραφιζα. Το presentation ειναι το παν. Τζιτζι την καναμε την hytta. Η Μερετε ανελαβε τη σαλονοτραπεζαρια και την κουζινα.... ο ξυλουργος τα δικα του μερεμετια. Ακολουθησε το διαλειμμα μας στον κηπο. Απολαυσαμε το τοπιο για τελευταια φορα. Μετα φαγαμε το χτεσινο βραδινο φαι και ηπιαμε φυσικα το υπολοιπο κρασι να μην το κουβαλαμε πισω. Εγω και η Μερετε, ο οδηγος την εβγαλε με κοκα κολα. Και επιστροφη στο Οσλο. Με την αναλογη μελαγχολια. Που ημασταν και που βρισκομαστε τωρα. Ξανα στη ρουτινα στο αγχος... δουλεια κλπ κλπ.... Ολα τα ωραια περνανε γρηγορα γαμωτο. Και το να βρισκομαι στη χυτα της Μερετες ειναι το καλυτερο μου δωρο. Και ας μην πηγαμε για σκι.... κι ας τη βγαλαμε με χειρονακτικες εργασιες. Αρκει που ημουν εκει στη φυση.
Και τωρα ξερω πως ισως και να ειναι η τελευταια φορα που απολαυσα τη hytta. Βρηκε υποψηφιο αγοραστη και εχει παει στη hytta να τους την δειξει. Ελπιζουμε να πανε ολα καλα και να γινουν οπως τα θελει. Απο τη μια ειναι λιγο στενάχωρο αλλα απο την αλλη ειναι για καλο. Με αυτα τα λεφτα και με λιγα περισσοτερα θα φτιαξει μια hytta οπως ακριβως την ονειρευεται. Σε καλυτερο σημειο.... Πιο ευκολοπροσβασιμη μιας και εχει δρομο να παει και αυτοκινητο. Βεβαια για να χτιστει θελει περιπου 1 χρονο. Ενας χρονος χωρις hytta.... και για τη Μερετε και για εμενα.:(
Αποχαιρετησαμε τη hytta με αυτα τα πανεμορφα σχεδια στον ουρανο.
Ποιο άγχος έχεις βρε Αφροδίτη μου; Μακάρι η ζωή μας εδώ στην Ελλάδα να ήταν σαν τη δική σου και κάθε Σαββατοκύριακο να πηγαίναμε για σκι ή σε εξοχικά. Φτου φτου φτου, μια χαρά είσαι, σε θαυμάζουμε όλοι από εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή