Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

sjusjøen ski trip 2015

Φετος ο χειμωνας δεν εχει ερθει ακομα. Η κατασταση δεν παλευεται.  Δεκεμβριος μηνας και 12 βαθμους. Απιστευτο. Θυμαται που και που να ριξει τη θερμοκρασια στους -5 αλλα ασπρη νιφαδα δεν εχουμε δει. Μονο παγο. Μαλλον απο Γεναρη και αμα...  Σκετη απογοητευση. Σημερα ειδα οτι χιονισε στην Παρνηθα κι εδω τιποτα!! Ελεος. (Μιλαω για το Οσλο).


Μου εχει ληψει το σκι. Σε απελπιστικη κατασταση. Την προηγουμενη εβδομαδα εψαχνα επιλογες μπας και κανω καμια εκδρομη πιο βορρια. Τζιφος. Δεν ειχαν βαλει λεωφορεια για τα χιονοδρομικα. Ενας φιλος μου μου προτεινε να παμε εδω στο Οσλο σε ενα μερος που εχουν ριξει τεχνιτο χιονι. Αλλα η διδρομη ηταν μονο 550 μετρα. Ειπαμε ειμαι απελπισμενη αλλα οχι και τοσο.... να παω να κανω πανω κατω σκι σε παγωμενο ψευτικο χιονι και μονο 550μ? Πανω κατω? Πφφφ.... δεν ψηθικα. Τη Τριτη λαμβανω ενα link απο μια φίλη μου πως ενας συλλογος χιονοδρομιας διοργανωνει εκδρομη με πουλμαν στη περιοχη sjusjøen στο Λιλλεχαμερ. Τα ματια μου γουρλωσαν. Δεν χρειαστηκε περισσοτερο να το σκεφτω, δηλωσα συμετοχη χωρις δευτερη σκεψη. Χωρις να σκεφτω αν θα παω μονη ή με παρεα. Απλα καπαρωσα τη θεση. Το πουλμαν φευγει στις 7:30 απο Οσλο και φτανει 10:00 στο βουνο και σκι μεχρι τις 14:00 που ειναι η επιστροφη. Μετα εμαθα πως θα ερχοταν και η τρελαμενη η φιλη μου. Διπλη χαρά. Δεν μπορουσα ουτε να συγκεντρωθω εκεινη την ημέρα. Μετραγα τις μερες και τις ωρες μεχρι το Σαββατο. Κερωσα τα πεδιλα μου, τα εβγαλα απο την αποθηκη. Απιστευτο μου φαινοταν. Θα εκανα σκι! Αραγε το θυμομουν?

  Το Σαββατο ηρθε, πρωινο ξυπνημα απο τα ξημερωματα. Αν κι εδω ξημερωνει στις 9:00, οποτε το ξυπνημα στις 5:30 το λες στην αγρια νυχτα. Καφε, πρωινο, τελευταιες ετοιμασιες και εξω απο την πορτα. Πηρα το μετρο για να παω στον τοπο συναντησης. Στη σταση βγηκαν αλλα 5 ατομα με σκι στα χερια. Κι αλλοι χιονοτρελαμενοι. Βρηκα το πουλμαν και τη φιλη μου και ξεκινησαμε. Χαρα γελια. Θα καναμε σκι! Τι το πιο τελειο? Τις δυο ωρες της διαδρομης ουτε που τις καταλαβαμε. Ασε που μας ψιλοπηρε ο υπνος κανα μισαωρο. Ανοιξαμε τα ματια μας και αντικρισαμε το λευκο τοπιο. Δεν ειχε παρα πολυ χιονι αλλα ηταν αρκετο για τον σκοπο μας. Το feedback που ειχαμε ηταν πως εκει που θα παμε, στα πρωτα 500 μετρα θα ειχε παγο αλλα μετα το χιονι γινεται καλυτερο για χιονοδρομια. Οσοι θα κανανε κλασσικο σκι επρεπε να χρησιμοποιησουν iceklister. Eγω απο τη μια χαιρομουν που δεν εχω πια καμια σχεση με αυτη την ηλιθια κολλα, απο την αλλη δεν ηξερα πως θα ηταν τα πραμματα με το skate στον παγο. Wait and see...

Φτασαμε στον προορισμο και φορεσαμε τα σκι. Οπως το φανταζομουν ειχα ξεχασει να κανω σκειτ. Το ξεκινημα ηταν κατηφορικο οποτε απλα τσουλισα μεχρι κατω. Ευτυχως θυμομουν να σταματαω ή να κοβω ταχυτητα. Παλι καλα... Μετα βρηκαμε τον παγο... δεν γινεται να κανεις σκειτ στον παγο. Θες πεδιλα πατιναζ.... Τα βρηκα λιγο σκουρα... το ενα ποδι πηγαινε δεξια το αλλο αριστερα. Αντε υπομονη ελεγα, τα πρωτα 500 μετρα ειπανε... Οντως μετα βρηκαμε χιονακι. Αντε να δοκιμασω την τεχνικη, τη θυμαμαι? Η απαντηση ηταν οχι.... Οκ δεν την ξεχασα εντελως απλα θελει παλι δουλεια. Φτου και απο την αρχη. Παλι σαν τον Μιστερ Μπιν ήμουν, συν το οτι ημουν εντελως απροπονητη.... Πρωτο σκι της σεζον.... με πολλες παυσεις για να παρουμε ανασα. Τα ποδια ειχαν αρχισει ήδη να πονανε. Οι πατουσες μες στις μποτες υποφερανε.... το στοιχημα ηταν να μην αφησω τα κοκκαλακια μου εκει.

Υποτιθεται πως θα φταναμε σε ενα σαλε, αλλα ειδαμε πως απο ενα σημειο και μετα ηταν ανηφορικο μαζι με παγο. Δε γινεται λεμε. Στις 2 επρεπε να ημασταν στο πουλμαν και ήταν 12:00. Ειχαμε πολυ χρονο. ειπαμε να γυρισουμε πισω και να παμε σε ενα αλλο μονοπατι που ειχε να δουμε τι παιζει. Στη διαδρομη συναντησαμε τον οδηγο ο οποιος νομιζε πως γυριζουμε στο πουλμαν και ηταν ετοιμος να γυρισει να μας ανοιξει. Οχι, του ειπα κανε το σκι σου (τι ωραια δουλεια ε?). Εμεις θα παμε πρωτα για εξερευνηση και μετα θα γυρισουμε.

Το δευτερο μονοπατι ήταν πολυ καλυτερο. Επρεπε απο την αρχη εκει να ειχαμε παει, αλλα αμα δεν ξερεις τη περιοχη.... Το χιονι ποιοτικα καλυτερο. Ιχνος παγου. Ημασταν με το ρολοι στο χερι. Αυτο ειναι το κακο οταν πας εκδρομη κι εχεις περιορισμο χρονου. Εχεις και το αγχος για το αν θα γυρισεις πισω στην ωρα σου.  Καποια στιγμη μου λεει η Τζεινι, παμε πισω; Της λεω ας παμε και λιγο παρακατω. Κι εκει που προχωρησαμε για καμια 500 μετρα, αρχιζει ο κατηφορος ο καλος. Κι εκει που ειχαμε μπει στον πειρασμο να τον κατεβουμε, τραβαμε ενα φρενο αποτομο και γυριζω και λεω στην Τζεινι μηπως τωρα ηρθε η ωρα να γυρισουμε πισω? ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ..... και ριχνουμε κατι γελια. Αν το ειχαμε κανει απο την αρχη  θα τον κατεβαιναμε γιατι αυτο ειναι το πανηγυρι του σκι. Αλλα ημασταν ηδη κουρασμενες και ξεραμε πως μετα επρεπε να τον ανεβουμε ολο πισω συν τα χιλιομετρα που επρεπε να κανουμε για να φτασουμε στο πουλμαν (8 χλμ νομιζω πως ηταν απο κει που ημασταν για το πουλμαν).  Σωστη επιλογη γιατι μετα απο καποιο σημειο τα ποδια μου δεν συνεργαζονταν. Δεν δεχοντουσαν καν εντολες. Βρε πηγαινε δεξια εσυ, τιποτα αυτο. Πηγαινε αριστερα εσυ τιποτα και το αλλο. Ζηλευα αυτους που ειχαν σκυλο και τους τραβαγε ο σκυλος.... αχ και να ειχα κι εγω ενα εκεινη την ωρα.... Μετα εφτασε και ο παγος... αλλο μαρτυριο απο κει.... τα τελευταια χιλιομετρα απλα εβγαλα τα σκι και τα περπατησα. Δεν γινοταν αλλο.... Και το χειροτερο; Το πουλμαν ειχε φυγει απο κει που μας αφησε για να βρει θεση να παρκαρει και επρεπε να περπατησουμε ακομα περισσοτερο.

Στο συνολο καναμε 20 χιλιομετρα!!! Πρωτο σκι της σεζον και απροπονητη.... και 20χλμ!!! Μπραβο μας! Εφτασα στο πουλμαν και σχεδον εκλαψα απο τον πονο.... εψαχνα να βρω σημειο του σωματος μου που να μην ποναει. Εβγαλα τις μποτες και ξεμουδιασαν τα ποδια μου. Μοιραστικαμε με τη Τζεινη οτι ειχαμε φερει μαζι μας για φαγητο και εκανα τη κινηση ματ να βρω αδεια θεση στο πουλμαν να ξαπλωσω. Δεν υπηρχε περιπτωση να αντεξω καθιστη. Ευτυχως βρηκα ξαπλωσα και κοιμηθηκα σε ολη τη διαδρομη. Ξυπνησα την ωρα που μπαιναμε στο Oslo. Μεχρι και ονειρο ειδα. Για το αν ροχαλισα δεν ξερω, κανεις δεν παραπονεθηκε.
Ηταν μια παρα πολλη ομορφη πρωτη μερα σκι απο ολες τις πλευρες. Και ας μην ειχαμε το ιδανικο χιονι. Τωρα ξανα τον Ιανουαριο αν αποφασισει ποτε να χιονισει στο Οσλο.
Ραντεβου του χρονου.









Tα δεξια πεδιλακια ειναι τα καλυτερα και ομορφοτερα. 




Δε φαινομαι αλλα αυτη συμφωνα με τη φωτογραφο ειμαι εγω




 Αυτη 100% ειμαι εγω. Με αναγνωριζω απο το (χαλια) στυλ μου....χαχα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου