Sunday walk at Hollmenkolen and Vigeland Park.

Sunday walk at Hollmenkolen and Vigeland Park.

One day, we decided with Annie (the wife of my boss) to go for a walk together with her son at Hollmenkolen mountain to see the ski jump. The plan was to drink coffee after that with a fantastic view of Oslofjord. So we took the subway, and in 15 minutes we were there. The weather was perfect and lot of people was in the subway with their ski equipment...

This view is something that I have to get used to. Unfortunately, for me the ski season was ended for this year. Doesn’t matter, there is always next year.

The ski jump from a close distance is huge!!! I can’t believe that people are throwing themselves from above there. They really have guts. But I love this sport (seeing of course others to do it and not me… no way. Except if they give me a parachute. Then we can talk about it).

Unfortunately, we didn’t drink coffee, it was closed. Or we were there too early or they are opening late or not at all. So we get back and drink our coffee in the center. We wanted to go also at Vigeland Park, but Erling fell asleep so we get back home.

                       ( Colloseum cinema )

I had an appointment to see an apartment at 16:00. I wanted to be the first they will see so that I will have a better chance. But I entered together with a nice couple; we gave our names, phone numbers etc and we were going to wait for their decision.  For the story, it’s the apartment that I‘ve finally rented. I was the lucky one that they choose. Ok, I pressed them a little to give it to me. I had to do something to get a house anyway. I‘ve just told them that I am the right candidate for them. I gave the phone number of my boss who said good things about me so we convince them. Yupiiii.

After the apartment, I went alone to see the Vigeland Park. I walked through it and took some photos. It was nice. People were, walking, running, cycling around. Children were playing.  In few days when all the snow will melt, everything will be green and flowers will give nice colors. It will be spring! I can’t wait.

Well, I did have a full day today. Oslo is great!

---------------------------------------------------------------------------

 Eλληνική μετάφραση:

Κυριακάτικη βόλτα στο Holmenkolen και στο Vigeland Park.

Κανονίσαμε με την Άννι (η γυναίκα του αφεντικού μου) να πάμε με τον μικρό της βόλτα στο Holmenkolen. Εκει βρίσκεται ο περίφημος βατήρας για το αγώνισμα του ski jump. Το πλάνο ήταν να πιούμε μετά καφέ σε μια καφετέρια με θέα το Όσλο και το φιόρδ του Όσλο (oslo fjord). Ο καιρός ήταν υπέροχος, στο μετρό ήταν πάρα πολλοί με τα cross country ski ανά χείρας. Αυτό θα πρέπει να το συνηθίσω πια και να μη μου κάνει εντύπωση. 

Δυστυχώς εγώ φέτος δε το βλέπω να κάνω snowboard στο Όσλο. Δε πειράζει, υπάρχει και ο επόμενος χειμώνας.

Από κοντά το ski jump είναι μεγαλειώδες. Άλλο να το βλέπεις από την τηλεόραση και άλλο από κοντά. Και η ιδέα ότι κάποιοι άνθρωποι εκτοξεύονται στον αέρα με τα σκι τους και σχεδόν πετάνε με δε ξέρω και γω πόσα χιλιόμετρα την ώρα… φοβερά extreme θα έλεγα. Και αυτό είναι που το κάνει μαγευτικό σαν άθλημα. Εγώ μόνο με αλεξίπτωτο και κανα τεράστιο μαξιλάρι από κάτω αν γινόταν θα το έκανα. Αλλιώς προτιμώ να βλέπω τους άλλους να το κάνουν. Ανεβήκαμε και στα μισά της διαδρομής του βατήρα για φωτογραφίες. Εκεί η κλίση ήταν ακόμα πιο πολύ. Εκεί κι αν τρόμαζες… Οι φωτογραφίες που τράβηξα ίσως σας δείξουν μια ιδέα του πως είναι.

Δυστυχώς καφέ δεν ήπιαμε γιατί ήταν κλειστή η καφετέρια. Ή εμείς πήγαμε νωρίς ή αυτοί ανοίγουν αργά. Γυρίσαμε πίσω και ήπιαμε τον καφέ μας (ο θεός να το κάνει καφέ αυτό που ήπια, αλλά τέλος πάντων, μη σχολιάσω) δίπλα από το σινεμά Coliseum. Θα πηγαίναμε και βόλτα στο Vigeland park αλλά τον μικρό τον πήρε ο ύπνος και γυρίσαμε πίσω.

                        (Colloseum cinema)

Στις 16:00 έπρεπε να πάω να δω ένα σπίτι που θέλω να νοικιάσω. Το πλάνο ήταν να πάω από τους πρώτους. Τελικά μπήκα με ένα συμπαθητικό ζευγαράκι στο σπίτι, το είδαμε, δώσαμε τα στοιχεία μας και τώρα περιμένω να δω αν θα είμαι εγώ η τυχερή που θα με διαλέξουν. Για την ιστορία, είναι το σπίτι που τελικά νοίκιασα. Ήμουν η τυχερή που επέλεξαν. Εντάξει, έβαλα κι εγώ το χεράκι μου λίγο. Έπρεπε να κάνω κάτι για να τους πείσω. Δε μπορούσα να το αφήσω στην τύχη, είχα χάσει αρκετά έτσι. Τους έριξα και λίγο στο φιλότιμο. Τους είπα πόσο πολύ ανάγκη έχω για ένα σπίτι, ότι είμαι ήσυχο άτομο, έχω δουλειά μπλα μπλα μπλα. Της έδωσα και το τηλέφωνο του αφεντικού μου να το επιβεβαιώσει. Και αυτός είπε καλά λόγια για ‘μενα. Κι όλα αυτά μέτρησαν και μου το έδωσαν. Γιούπιιιιιι.

  Στο γυρισμό πήγα και είδα το Vigeland park. Το περπάτησα, τράβηξα και φωτογραφίες. Κόσμος πολυς, με ποδήλατα, με τα παιδιά τους, με τα σκυλιά τους. Άλλοι έκαναν το τζογκινγκ τους, άλλοι απλά χάζευαν και έβγαζαν φωτογραφίες…. Πολύ όμορφο. Σε λίγο που θα λιώσουν τα χιόνια και θα αρχίσει να πρασινίζει και να ανθίζει θα είναι ακόμα πιο όμορφο.

Δε μπορώ να πω, είχα μια γεμάτη μέρα σήμερα. Και ναι το Όσλο μου αρέσει. Έχει πολλά ακόμα να δω.