Eπιτέλους μια άσπρη μέρα!!!!!

Τι ωραίο Κυριακάτικο πρωινό. Τι ωραία να ξυπνάς με χαμόγελο. Σηκώθηκα 7:00 αλλά οχι για να ξυπνήσω αλλά για να πάω μέχρι την τουαλέτα. Η Μπήλλιω απο την αλλη είχε άλλα σχέδια. Περίμενε να ξυπνήσω για να την βγαλω έξω.... Αλλα σχέδια εγώ, άλλα εκείνη. Εφτά το πρωί συνήθως έχει πήχτρα σκοτάδι (Ναι, τώρα ξημερώνει στις 8:30). Καθως περναγα μπροστα απο το παράθυρο της  τκουζίνας με το ενα ματι κλειστο απο τη νύστα, μου κέντρισε το ενδιαφέρον το κόκκινο χρώμα του ουρανου. Συνήθως τέτοιο χρώμα εχει οταν χιονίζει. Προσπάθησα να ανοίξω και το άλλο ματι για να σιγουρευτώ πως δε με ξεγελάει αυτό που βλέπω. Και ναι, ενα άσπρο χαλί ήταν απλωμένο στον κήπο μου!!!!! ΧΙΟΝΙΖΕΙ!!!!!! Το χαμογελο εφτασε μεχρι τα αφτια, το ματι ανοιξε γαρίδα. Ο υπνος πήγε περίπατο. Εφτιαξα καφέ και περίμενα το πότε θα ξημερώσει για να αρχίσω τις φωτογραφιες! 

Πεζοπορία στο Tryvann.

Νέο σαββατοκύριακο, νέα βόλτα... Περίμενα το πότε θα ξυπνήσει η Μερέτε για να δω που θα πάμε. Σύμφωνα με τα προγνωστικά σήμερα κρύο με ήλιο και αύριο χιονόπτωση. Ας ελπίσουμε πως αύριο θα παίζω χιονοπόλεμο....
Η Μερέτε είχε στο μυαλό της μια μακρινή βόλτα. Είχε διαλέξει προορισμό αλλά στη πορεία το άλλαξε το σχέδιο...

Κυριακάτικη βόλτα στο Vettakolen, λίμνη Båntjern και λίμνη Sognsvann.

Πρώτη Δεκεβρίου, καινούριος μήνας. Μπαίνουμε στα Χριστούγεννα. Ελπίζω να ζήσω λευκά Χριστούγεννα αλλά έτσι πως πάει δεν το βλέπω. Σήμερα ήταν η τέλεια μέρα για πεζοπορία. Ήλιος, ζέστη (6 βαθμούς...καλοκαίρι).Εχτές τα παιδάκια από πάνω μου το σκάσανε. Νόμιζαν πως έλειπα και πήγαν μόνα τους βόλτα. Σήμερα όμως δε θα μου γλίτωναν. Με το που παίρνω χαμπάρι ότι ξύπνησαν (μένουν από πάνω μου και δεν έχουν και το ελαφρύτερο περπάτημα. ) καπάκι στέλνω μήνυμα στο κινητό. Απάντηση: σε 30 λεπτά φεύγουμε. Και σε 5 λεπτά είχε κατέβει η Μερέτε με τα ρούχα που θα φορέσω. Ευτυχώς που έχουμε το ίδιο μέγεθος ρούχων και με εξοπλίζει κάθε φορά. Μόνο στα παπούτσια διαφέρουμε. Δε φταίω εγώ που είναι πλατύποδας! Άκου για γυναίκα να φοράει 41 νούμερο παπούτσι. Μα 41?